دامنه‌های جهانی چیست؟
بسیاری از دوستان، ثبت دامنه جز با پسوندهای سه‌گانه .com و .net و .org معنا ندارد.
راست هیچ تفاوتی میان دامنه‌های وجود ندارد. پسوند .com قرار بود که برای فعالیت‌های تجاری استفاده شود که در حال حاضر توسط عالم و آدم برای هر منظوری که فکرش را بکنید استفاده می‌شود. ذهن‌تان را با این قرتی‌بازی‌ها درگیر نکنید. توصیه می‌کنم که اگر امکان ثبت دامنه اینترنتی با پسوندهای سه‌گانه مهیا نبود، نام دیگری را جستجو کنید، چرا که طوطی‌های جزیره ماداگاسکار هم این دامنه‌ها را حفظ هستند، اما حق بدهید که دامنه اینترنتی با پسوندهای .biz و .info و .name سخت‌تر به حافظه سپرده می‌شود و یک فعالیت پژوهشی نشان داده است که هشت نفر از از ده نفری که در کانادا زندگی می‌کنند پسوندهای قابل ثبت در عالم را محدود به .com و .net و .org و .ca و .us و .gov می‌دانند و از وجود دامنه‌هایی چون .biz و .info و .name بی‌خبرند.
توصیه می‌کنم که شرایط ایران را خیلی بهتر از کانادا فرض نکنید! برای ثبت دامنه‌های .com و .net و .org مس‌توانید به نمایندگان معتبر فروش دامنه در همین ایران خودمان مراجعه کنید. وب‌سایت‌های بسیاری هستند که ادعای فروش دامنه دارند. این وب‌سایت‌ها را جدی نگیرید و جز از وب‌سایت معتبر خرید نکنید.
دزدی دامنه در ایران و جهان بسیار رایج است و در اغلب موارد دست‌تان به جایی بند نیست! مدیریت دامنه‌های جهانی در اختیار سازمانی است که ICANN خطاب می‌شود. شرکت‌های بسیاری به نمایندگی از این سازمان اقدام به ثبن دامنه می‌کنند. هر شرکت مجاز به ثبت نام دامنه با پسوندهای ویژه‌ای است. شرکت‌های حاضر در ایران نماینده فروش یکی از نمایند‌های رسمی ICANN مانند Tucows و OnlineNic و PDR هستند.
دامنه‌ها را می‌توانید یک‌ساله یا چند ساله ثبت کنید. اگر چندساله ثبت کنید، به‌طور معمول تخفیف مختصری دریافت می‌کنید. توجه داشته باشید که شما تا زمانی مالک دامنه محسوب می‌شوید که هزینه‌های آن را پرداخت کرده باشید. هزینه ثبت یک‌ساله
دامنه با پسوندهای .com و .net و .org بین هشت تا ۱۵ هزار تومان است. هزینه ثبت دامنه با پسوندهای .biz و .info و .name گاه برابر، و گاه دو سه هزار تومان در سال بیشتر است.
هزینه‌ها را می‌توانید در وب‌سایت‌های معتبر ایرانی مقایسه کنید. به‌طور معمول ثبت دامنه توسط شرکت Tucows گران‌تر از OnlineNic است، چرا که هم اعتبار بالاتری دارد و هم امکانات بیشتری برای مدیریت دامنه در اختیار کاربر قرار می‌دهد. اگر دامنه خود را دوست دارید، توصیه می‌کنم شرکت OnlineNic را که توسط برادران چینی مدیریت می‌شود از اساس بی‌خیال شوید که چندان هم خوشنام نیست. دو سه هزار تومان ارزان‌تر،
ارزش این همه ریسک را ندارد! هنگام ثبت دامنه تاکید کنید که نام (ایمیل) شما به‌عنوان مالک ثبت شود. هنگامی‌که درخواست ثبت دامنه را از طریق نمایندگان فروش داخلی دنبال می‌کنید، در اغلب موارد نام شرکت به‌عنوان مالک اصلی دامنه ثبت می‌شود.
این مورد در بسیاری از موارد خالی از اشکال است، اما موارد متعددی رخ داده است که دامنه از اختیار مالک اصلی که شما باشید خارج شده است. در اختیار گرفتن دوباره دامنه اینترنتی اگر ممکن باشد، غیر از مشکلات بسیار، هزینه بالایی را بر گرده‌تان تحمیل خواهد کرد. از ابتدا سفت و سخت رفتار کنید! اگر مالک واقعی دامنه اینترنتی باشید، پانلی از طرف نماینده فروش در اختیارتان قرار می‌گیرد و می‌توانید مشخصات فنی دامنه را تنظیم کنید.
در واقع دامنه‌ها یک مشخصه فنی بسیار مهم دارند که Name Server یا NS خوانده می‌شود. این مشخصه شامل یک ادرس اینترنتی و یک آی.پی است. به‌طور معمول امکان تنظیم چهار NS برای هر دامنه وجود دارد که تنظیم دو ردیف آن کفایت می‌کند. در اغلب مواقع نیازی به ثبت آی.پی هاست وجود ندارد. هنگامی‌که خدمات هاست را ابتیاع کردید، ای‌میلی از مدیریت هاست دریافت می‌کنید که مشخصات لازم را برای تنظیم NS اعلام کرده است. پیش از خرید دامنه پرس و جو کنید که آیا در پانل فلان شرکت امکان تغییر نام سرور (NS) در اختیار مالک دامنه قرار دارد یا نه.
اگر چنین امکانی مهیا نباشد، باید که ساعت‌ها آویزان بخش پشتیبانی شرکت باشید تا کارتان انجام شود! درباره انتخاب نامه دامنه می‌توان توضیحات مفصلی ارایه کرد که خارج از حوصله این نوشتار است. برای اطمینان از آزاد بودن نام دامنه می‌توانید از امکانات این وب‌سایت استفاده کنید. هر چند همین وب‌سایت‌های داخلی هم همین امکان را در اختیارتان قرار می‌دهند!
